Wszyscy przywykliśmy do tego, że reklamy są częścią naszego życia. Ich wszechobecność jest taka, że przestajemy je zauważać. Gdyby było inaczej, chyba byśmy powariowali. W reklamach wszystko jest cudnie, śliczne i zdrowe dzieci wiedzą wszystko o wszystkim, panie domu są cholernie zadowolone z bycia kurą domową, kochankowie są piękni i zadbani, a mężowie uprzejmi i kochający. Przywykliśmy. Już nas to nawet nie złości. Czasem tylko budzi się w nas refleksja: czemu płacąc niebagatelną kwotę kochanych pieniążków w kinie musimy przed emisją danego arcydzieła obejrzeć kilka bloków reklamowych? I jeszcze jedna refleksja: czemu w reklamach odbywa się tak bezczelne polowanie na jelenia?
Znane gwiazdy reklamują parabanki, choć wiadomo nie od dziś, że tego typu instytucje żyją z naciągania ludzie zbyt łatwowiernych, krańcowo zdesperowanych lub niedorozwiniętych umysłowo. Aktor bierze forsę i ma gdzieś to, że swoim wizerunkiem przyczynił się do czyjegoś nieszczęścia (przypomnijmy, że długi są dziedziczne, a komornicy i właściciele parabanków mają serca z kamienia). Aż nie chce mi się wypowiadać o poziomie moralnym takich „gwiazd”, i tak go widać.
Firmy wydawnicze obiecują początkującym aktorom „bez nazwiska” cuda na kiju, byle wydusić z nich pieniądze. Dopiero poniewczasie okazuje się, ze autor opłacił druk 200-300 egzemplarzy swojej książki, z czego dostał 25-50 bezpłatnych, reszta poszła do dystrybutora online (bynajmniej nie do jakiejkolwiek, choćby najskromniejszej księgarni stacjonarnej), a pozostałe swe obietnice firma ma w nosie. O jakiejkolwiek promocji można tylko pomarzyć, a produkt finalny nie umywa się wizualnie do książek z „normalnych” wydawnictw. Nie mówię, ze wszystkie tego typu oficyny są takie, ale większość. Zwłaszcza te, które najwięcej obiecują.
Reklamuje się setki cudownych specyfików na schudnięcie, a grubasów nie ubywa, tylko przybywa. Pigułki nie działają na organizm w żaden konkretny sposób, więc nie szkodzą, ale sądząc z reklamy powinny przecież pomagać! Dużo kosztują i nabywca chciałby coś za to dostać.
W reklamach nie mówi się prawdy. Gdyby ją mówiono, mijałyby się z celem. jednak nabijanie ludzi w butelkę powinno być karane tak surowo, by odechciało się podobnych działań. Tylko że nikt się do tego nie pali i nic dziwnego. Przecież i władza doszła do władzy na podobnych zasadach…
